Hallo allemaal,
Berna vroeg laatst naar de merklap, die ook op de foto stond, toen ik een foto van de Sunbonnets plaatste. Zodoende heb ik alle merklappen, die ingelijst zijn, op de foto gezet. En toen ook maar de niet ingelijste. En ik geloof warempel ( haha, erg ouderwets woord, geloof ik), dat ik meer niet ingelijste dan ingelijste heb.
Ik begin in de hal:
Dit is een Rotterdamse merklap. Ik ben speciaal naar het Schielandshuis geweest om goed te kijken hoe de initialen en het jaartal geborduurd waren, maar voordat ik ze geborduurd had, hadden de kinderen de lap meegenomen om hem voor mijn 50e verjaardag in te laten lijsten. Dus deze is nooit helemaal afgemaakt.
In de tijd dat ik ze maakte, wist ik precies wat dit voor merklap was. Niet helemaal een Friese, geloof ik, maar in ieder geval wel uit die contreien.
Deze vind ik erg mooi, uit het boek van Joke Visser.
Deze hangt op het toilet, Ik heb bij Joke Visser een merklap "ontworpen" en gemaakt, voor mijn oudste kleinzoon Danny. Helemaal met oude patroontjes, en helemaal op hem gemaakt. Bijvoorbeeld de molen achter onze toenmalige flat, die hij zo mooi vond, vooral als er gemalen werd, de moederliefde, speelgoed en de namen van hem, zijn ouders en de initialen van de vier grootouders. Ik heb het glas er even uitgehaald, dat kan bij deze, omdat ik hem zelf ingelijst heb, zodat hij niet helemaal goed in de lijst zit.
Joke Visser bekende trouwens toen hij af was, dat ze er een hard hoofd in had gehad met al die grote letters, maar dat het toch nog goed afgelopen was.
Deze hangt in onze slaapkamer, Het is de eerste van een serie vriendschapslappen, die we met een heel stel vrouwen gemaakt hebben. Het idee kwam van o.a. Nannie Kooy, uit Maassluis, waarvan ik bij Lida las, dat zij binnenkort in Goes gaat exposeren. Zij heeft echt een groot huis vol merklappen. En in de jaren dat ik niet meer bij haar thuis ben geweest (ze was voorzitster van onze kantkring), zijn er vast nog veel bijgekomen.We hebben ermee in "Handwerken zonder Grenzen" gestaan, en ze hebben een paar maanden in Breda, op het Spinveld, gehangen. De mede-borduursters kwamen uit het hele land. We bepaalden zelf in wat voor stijl we hem wilden hebben, borduurden de rand of gaven aan waar deze moest komen, borduurden het eerste figuur en stuurden hem dan, met garens in onze eigen kleur, naar de volgende op onze lijst. Zelf kreeg je dan de lap van de laatste op je lijst, waar jij dan weer wat op borduurde. En zo duurde het zeker een jaar voor hij weer bij je terug was.
Dit is de op één na laatste van mijn vriendschapslappen, ik had toen Jugendstil gekozen. Hij is prachtig geworden, vind ik. Kun je zien, dat de lijstenmaker de lijst in de twee kleuren van het garen heeft gekozen? Een helft blauw en een helft groen.
Deze is van een Engels meisje. Die borduurden meestal ook religieuze teksten op hun lap.
Dit is een Duitse lap, dit vind ik zelf één van de mooiste. Hij heeft heel mooie kleuren.
Misschien is dit dan echt de mooiste, de "Hollandse Schone¨ zoals hij heet. Ik denk, dat dit wel één van de grootste oude merklappen is. Op 14-draads valt hij nog mee, maar ik heb hem op grover linnen gezien, en die was echt mega groot.
Nu komen we bij de niet-ingelijste lappen. Ook dit is een vriendschapslap, ik had voor randen gekozen, zoals je ziet.
Deze heb ik zelf ontworpen, en heeft al eens op mijn blog gestaan. Ik had hem voor Kerstmis geborduurd, met een speech van Nelson Mandela in het midden.
Eigenlijk hoort deze lap niet bij al die traditionele motieven, maar ik vind hem zo leuk. Ik moet er maar eens een stoffig lijstje om maken en hem aan de keukendeur hangen.
Een gewone, traditionele lap.
Weer één waar weinig over te vertellen is. Hier kun je zien, dat er toen nog geen J en U gebruikt werd. Daar werden de I en V voor gebruikt.
Deze komt uit de Ariadne Merklappen uitgave uit 1992 (?). In de negentiende eeuw gingen de meisjes vaak met wol borduren, zoals ook deze, en de kleuren werden ook feller. Ik heb hem gewoon met d.m.c. mouliné geborduurd.
Dit is weer mijn laatste vriendschapslap, op de Marker wijze, met links de Marker randjes, en eromheen heb ik een spreuk: "vrienden zijn als sterren, je ziet ze niet altijd, maar je weet dat ze er zijn" en al onze namen geborduurd. Eigenlijk moet ik deze ook nog eens in laten lijsten. Maar waar hang ik hem?
Weer één waar niet veel bij te zeggen valt. Als ik het trouwens goed zie, heeft het meisje hier de I vergeten te borduren. Ik niet, hoor.
Weer één uit het boek van Joke Visser, gekozen om de kleuren er moest vooral blauw in, in die tijd.
Er komt geen eind aan, lijkt het wel!
Maar... dit is dan toch de laatste, een mooie handwerkwinkel, met heel veel strengetjes garen, bolletjes wol, merklappen en quilts.
Ik hoop, dat de merklappen liefhebsters het leuk vonden. De volgende keer wat foto's van de beurs in Veldhoven, waar Marijke en ik gisteren geweest zijn. Het was de moeite waard.
Een fijn weekend, groetjes van
Cisca
Berna vroeg laatst naar de merklap, die ook op de foto stond, toen ik een foto van de Sunbonnets plaatste. Zodoende heb ik alle merklappen, die ingelijst zijn, op de foto gezet. En toen ook maar de niet ingelijste. En ik geloof warempel ( haha, erg ouderwets woord, geloof ik), dat ik meer niet ingelijste dan ingelijste heb.
Ik begin in de hal:
Dit is een Rotterdamse merklap. Ik ben speciaal naar het Schielandshuis geweest om goed te kijken hoe de initialen en het jaartal geborduurd waren, maar voordat ik ze geborduurd had, hadden de kinderen de lap meegenomen om hem voor mijn 50e verjaardag in te laten lijsten. Dus deze is nooit helemaal afgemaakt.
In de tijd dat ik ze maakte, wist ik precies wat dit voor merklap was. Niet helemaal een Friese, geloof ik, maar in ieder geval wel uit die contreien.
Deze vind ik erg mooi, uit het boek van Joke Visser.
Deze hangt op het toilet, Ik heb bij Joke Visser een merklap "ontworpen" en gemaakt, voor mijn oudste kleinzoon Danny. Helemaal met oude patroontjes, en helemaal op hem gemaakt. Bijvoorbeeld de molen achter onze toenmalige flat, die hij zo mooi vond, vooral als er gemalen werd, de moederliefde, speelgoed en de namen van hem, zijn ouders en de initialen van de vier grootouders. Ik heb het glas er even uitgehaald, dat kan bij deze, omdat ik hem zelf ingelijst heb, zodat hij niet helemaal goed in de lijst zit.
Joke Visser bekende trouwens toen hij af was, dat ze er een hard hoofd in had gehad met al die grote letters, maar dat het toch nog goed afgelopen was.
Deze hangt in onze slaapkamer, Het is de eerste van een serie vriendschapslappen, die we met een heel stel vrouwen gemaakt hebben. Het idee kwam van o.a. Nannie Kooy, uit Maassluis, waarvan ik bij Lida las, dat zij binnenkort in Goes gaat exposeren. Zij heeft echt een groot huis vol merklappen. En in de jaren dat ik niet meer bij haar thuis ben geweest (ze was voorzitster van onze kantkring), zijn er vast nog veel bijgekomen.We hebben ermee in "Handwerken zonder Grenzen" gestaan, en ze hebben een paar maanden in Breda, op het Spinveld, gehangen. De mede-borduursters kwamen uit het hele land. We bepaalden zelf in wat voor stijl we hem wilden hebben, borduurden de rand of gaven aan waar deze moest komen, borduurden het eerste figuur en stuurden hem dan, met garens in onze eigen kleur, naar de volgende op onze lijst. Zelf kreeg je dan de lap van de laatste op je lijst, waar jij dan weer wat op borduurde. En zo duurde het zeker een jaar voor hij weer bij je terug was.
Dit is de op één na laatste van mijn vriendschapslappen, ik had toen Jugendstil gekozen. Hij is prachtig geworden, vind ik. Kun je zien, dat de lijstenmaker de lijst in de twee kleuren van het garen heeft gekozen? Een helft blauw en een helft groen.
Deze is van een Engels meisje. Die borduurden meestal ook religieuze teksten op hun lap.
Dit is een Duitse lap, dit vind ik zelf één van de mooiste. Hij heeft heel mooie kleuren.
Misschien is dit dan echt de mooiste, de "Hollandse Schone¨ zoals hij heet. Ik denk, dat dit wel één van de grootste oude merklappen is. Op 14-draads valt hij nog mee, maar ik heb hem op grover linnen gezien, en die was echt mega groot.
Nu komen we bij de niet-ingelijste lappen. Ook dit is een vriendschapslap, ik had voor randen gekozen, zoals je ziet.
Deze heb ik zelf ontworpen, en heeft al eens op mijn blog gestaan. Ik had hem voor Kerstmis geborduurd, met een speech van Nelson Mandela in het midden.
Eigenlijk hoort deze lap niet bij al die traditionele motieven, maar ik vind hem zo leuk. Ik moet er maar eens een stoffig lijstje om maken en hem aan de keukendeur hangen.
Een gewone, traditionele lap.
Weer één waar weinig over te vertellen is. Hier kun je zien, dat er toen nog geen J en U gebruikt werd. Daar werden de I en V voor gebruikt.
Deze komt uit de Ariadne Merklappen uitgave uit 1992 (?). In de negentiende eeuw gingen de meisjes vaak met wol borduren, zoals ook deze, en de kleuren werden ook feller. Ik heb hem gewoon met d.m.c. mouliné geborduurd.
Dit is weer mijn laatste vriendschapslap, op de Marker wijze, met links de Marker randjes, en eromheen heb ik een spreuk: "vrienden zijn als sterren, je ziet ze niet altijd, maar je weet dat ze er zijn" en al onze namen geborduurd. Eigenlijk moet ik deze ook nog eens in laten lijsten. Maar waar hang ik hem?
Weer één waar niet veel bij te zeggen valt. Als ik het trouwens goed zie, heeft het meisje hier de I vergeten te borduren. Ik niet, hoor.
Weer één uit het boek van Joke Visser, gekozen om de kleuren er moest vooral blauw in, in die tijd.
Er komt geen eind aan, lijkt het wel!
Maar... dit is dan toch de laatste, een mooie handwerkwinkel, met heel veel strengetjes garen, bolletjes wol, merklappen en quilts.
Ik hoop, dat de merklappen liefhebsters het leuk vonden. De volgende keer wat foto's van de beurs in Veldhoven, waar Marijke en ik gisteren geweest zijn. Het was de moeite waard.
Een fijn weekend, groetjes van
Cisca
