Volgers

woensdag 22 juni 2011

Farmer's Wife en een beetje Mystery

Het is alweer de 22e, dus er het is weer boerenvrouwtjes dag. Het is gelukt deze maand vijf blokken te maken, al hebben ze nog geen sashings, die moeten nodig geknipt worden Het is niet gelukt een hele rij vol te krijgen, maar er zijn nu nog twee blokken nodig, dus volgende maand zit hij eraan.
Hier komen ze:

block 30: End of Day

block50: Honey's Choice (helaas niet zo mooi van kleur)

block 99: W.C.T.U

block 17: Cats and Mice, en als laatste

block66: Periwinkle,

Ik dacht dat deze een makkie was met zo weinig stukjes, maar dat viel tegen. Het blok in het boek heeft andere kleuren, en de eerste versie, die ik maakte benaderde die een beetje, maar viel erg tegen. Ook bobbelde hij in de hoeken, zodat ik begreep, dat de stukjes van de hoeken andersom hadden gemoeten. Dus ik heb heel andere kleuren genomen en ben opnieuw begonnen, met het idee dat ik maar één keer de fout van de omgedraaide templates zou maken. Nou, niet dus, het werd weer hetzelfde. Dus de hoeken er maar weer afgehaald en ze andersom  weer aangezet. En toen klopte het eindelijk. Dus moet je hem nog maken, let dan goed op de templates, de zijden schelen maar een paar millimeter, maar het scheelt echt een heel stuk. Al hoop ik, dat ik de enige ben, die die fout maakt/heeft gemaakt.



Dan nog even een plaatje van de huisjes van de Mystery Quilt, de daken zitten erop, met schoorsteen en al, dus de kachels kunnen branden. Ik geniet van de letters, die een wereld van verschil maken. Nu nog alle hartjes en sterretjes erop.

Sommige quiltsters konden niet, of erg moeilijk, reageren. Dankzij Margreet van Home Sweet Home is dat nu veranderd, dus laat het je niet (meer) weerhouden een reactie te plaatsen.

Zo, dat was het weer. Vergeet niet even naar de andere boerenvrouwtjes te gaan kijken. De Quilt Mystère blogs zijn trouwens ook de moeite waard. Ze staan allemaal in de kolommen rechts.

Tot volgende keer,

Groetjes,

Cisca

donderdag 16 juni 2011

Mystery Quilt, vogelhuisjes en de Duo Penotti gedubbeld



Hallo allemaal,

Hier ben ik weer, met  Mystery block nummer 1, dat nu echt af is. Nieuwe benen/schoenen, die ik leuker vind, de borduurtjes zitten erop en de (voorlopige) knopen ook. Ik was weer even van plan hem toch opnieuw, maar dan op 75% te maken, maar heb nu toch definitief voor de originele maat gekozen. Al ben ik er nog niet over eens hoe en òf ik haar jurk wat op wil pimpen, maar wacht nog even af, hoe het  uit gaat pakken, als er meer blokken af zijn. Ik ben ook al met het huizenblok bezig, dus de zin is er weer helemaal.


Die was de laatste tijd even een beetje weg, de laatste week voor mijn herniaoperatie heb ik mijn DMC garen weer in de oorspronkelijke staat teruggebracht, de andere systemen werkten niet, dus heb ik alles (395 stuks) weer op, deze keer plastic, "kartonnetjes" gewonden. Dat was een verschrikkelijke klus, maar alles zit weer in dozen, zodat ik weer eens met een borduurwerkje kan gaan beginnen. Nu nog een paar nieuwe dozen kopen, zodat ze allemaal even groot zijn.


De operatie is niet doorgegaan. Ik dacht, dat het steeds beter ging door de goede medicijnen, maar toen ik daarmee 10 dagen voor de operatie moest stoppen, omdat ze bloedverdunnend zijn, kwam de pijn niet terug. Dus zei de dokter bij het operatiegesprek, dat, als er geen uitstralende pijn meer is,er niet geopereerd werd. Dat was natuurlijk een heel goed bericht, maar ik was er wel van slag van. Je leeft er toch naar toe en dan gaat het ineens niet door. Het was een plaatsvervangend arts, dus ik weet niet wat mijn eigen neuro-chirurg had gedaan, want die had de vorige keer gezegd, dat wat kapot is, nu eenmaal gemaakt moet worden. Wel moet ik nog een keer op controle komen, voordat mijn "dossier" weer gesloten wordt.
Hierbij wil ik ook de blogsters bedanken, die me vroegen, hoe de operatie afgelopen was; ik heb ook heel wat telefoontjes gepleegd en gekregen en zelfs een paar kaarten van mensen die ik niet had gebeld. Allemaal bedankt!


Ik had even geen zin in quilten of bloggen, heb wel de meeste van jullie logjes gelezen, maar langzamerhand komt het allemaal weer terug. Ik ben begonnen met het kleine pakketje, wat ik op de beurs in Veldhoven had gekocht, even geen stofjes zoeken is ook wel eens leuk. Het gevlochten touwtje werkt niet, dan zou er toch een tunneltje met een stokje aan moeten komen, dus ik denk, dat ik er geruite strikjes aan maak en het aan een takje op ga hangen.


Zaterdagavond, DH en ik waren die dag 47 jaar getrouwd, werden we door DS1 en DDIL1 uitgenodigd voor een etentje in een leuk restaurantje. Het was heel gezellig en we hebben er aardig wat uurtjes gezeten met z'n zessen, want de kleinzoons waren er ook bij. Daar heb ik DDIL beloofd direct na Pinksteren aan het dubbelen van de Duo Penotti te beginnen. Bep, van Atelier Bep, had me vorige zomer aangeraden boeken onder mijn tafelpoten te leggen, en dat was ideaal. DH heeft prima geholpen met alle lagen op elkaar te leggen, toen de klemmen erop, zodat eerst het middenstuk gedaan kon worden. Heel veel nietjes gebruikt, dus het duurde de hele ochtend, maar na het eten, op de bank deze keer, was het gauw gebeurd. Daarna helemaal uitgevloerd, veel rugpijn, maar dat was niet de hernia, maar de slijtage.


Dit zijn de hulpstukken die ik gebruikte, het nietpistool, wat een uitvinding is dat toch, en ook heel belangrijk, het houten stop ei, ooit van mijn oma, daarna van mijn moeder en al heel lang in mijn bezit, want ook ik heb nog de sokken van de kinderen gestopt, toen ze jong waren. Ik had er één bij, die altijd met zijn grote teen door zijn nieuwe sokken ging. En jong, dat zijn ze, in mijn ogen althans, nog wel, maar met 41, 44 en 46, zijn ze toch niet zo heel piep meer. En waarschijnlijk gooit die ene zoon nu gewoon zijn sokken weg en koopt een paar nieuwe. Dat ei moest trouwens voorkomen, dat de punt van het pistool de tafel zou raken, en dat deed hij prima. Je schuift hem gewoon onder je quilt naar het volgende plaatje toe. Ik kan het aanraden.

Zo, dit was het weer voor deze keer, hoorde daarnet dat onze oudste kleidochter voor haar examen is geslaagd, gefeliciteerd, Anique!

Groetjes,

Cisca