Kippen, de giveaway, een borduuraffo en een Promovendus

Hallo allemaal,

Wat geniet ik van het quilten van de kippetjes. Tot nu toe nog geen zwerende vinger en het is zo ontspannend en blij makend om hem steeds mooier te zien worden! En wat ook leuk is: hij komt ruimschoots voor de Paasdagen af.

Gisteravond ook even het paashaasje afgemaakt, zodat die samen met het haasje en kippetje van vorig jaar alvast een beetje paassfeer in huis brengt,

Hier de leuke giveaway, die ik van lapjesfluisteraar Pauline heb gekregen (zie de namen onder de Farmerś Wife foto rechts). Veertig kleine lapjes van Moda's Clermont Farms, een hele mooie serie. Erbij een kaart met een prachtige quilt en een leuk klein stoffen hartje.  Hartelijk bedankt, Pauline, zoals gezegd: ik heb er al een bestemming voor, maar dat komt  (veel) later.

Verder staat mijn hoofd nog steeds naar de feestelijke dag van 1 april, toen DS 2 Colin, die cognitief gedragstherapeut is, zijn bul kreeg. Wat was dat leuk en wat waren we trots op hem. Het boek met zijn proefschrift hadden we al weken in huis, met op de kaft een foto van "Worry Dolls", die bij de Maya's gebruikt worden om kinderen, die piekeren en bang zijn, hun zorgen en angsten aan te laten vertellen en die ze onder hun kussen leggen, om 's nachts al hun zorgen weg te nemen. Z'n scriptie ging dus over piekeren, wat bij sommige mensen zo erg kan worden, dat ze het gevoel hebben, dat ze gek zullen worden. De dagen voorafgaand aan deze dag, is hij in verschillende radio- en televisieprogramma's geweest om erover te praten en o.a. ook AD en Telegraaf hebben er een artikel aan gewijd.

Hier staat hij, prachtig in rokkostuum, met zijn paranymfen en vriendin en Kim en Carly, voor Erasmus. Die nymfen, twee vrienden, moesten hem symbolisch bijstaan tijdens de ondervraging door de professoren. Dat waren niet de eersten de besten, twee van de universiteit van Amsterdam (de één in Klinische Psychologie en de ander in de Cognitieve Gedragsgstherapie) één van universiteit van Utrecht en de anderen van de Erasmus universiteit. Ze waren het er allemaal over eens, dat het uitzonderlijk is, dat een onderzoeker tegelijkertijd ook behandelaar is, wat in de praktijk natuurlijk heel goed uitpakt. Hij werd zelfs briljant genoemd en ze vroegen zich af, hoe hij het voor elkaar gekregen had, om in de jaren dat hij onderzoek deed en zijn scriptie schreef, ook behandelaar was, met anderen PsyQ had opgericht, nog een tijdje directeur ervan was, ook nog als docent aan de Erasmus universiteit werkte, boeken had geschreven en artikelen in vooraanstaande Amerikaanse (en Engelse?) bladen had mogen plaatsen. En dan ook nog volgende week de marathon van Rotterdam gaat lopen. En wat ze er niet bij zeiden: vader van twee kinderen was geworden en dat het op woensdag thuiswerkdag was, maar vooral pappadag! En wat ook niet onbelangrijk was: dat hij zo sympathiek was. Dat is misschien nog het allerbelangrijkst!
En moeder Cisca dacht er tijdens al die loftuitingen aan, dat hij door zijn kleuterjuf al "het zonnetje van de klas" werd genoemd.

Na de verdediging van zijn proefschrift "On the Diagnosis, Assessment, and Treatment of Generalized Anxiety Disorder", kortweg de piekerstoornis, kreeg hij uiteindelijk zijn bul uitgereikt, waarna aansluitend een receptie volgde en er 's avonds een feest bij hem thuis was, waar ook een paar profs van Erasmus  aanwezig waren en waar één van hen ook nog een prachtig en geestig verhaal heeft gehouden. Daar bracht hij ter sprake, dat Colin het praten (en overal een antwoord op weten) van zijn vader, en het schrijven van zijn moeder had meegekregen. Daar had hij me op de receptie naar gevraagd, hij vroeg of Colin het praten van mij had. Nou, dat zeker niet, ik sta meestal met mijn mond vol tanden en weet pas later, wat ik had moeten zeggen. Schrijven doe ik iets beter dan praten, maar zo goed als hij ben ik natuurlijk lang niet, en zeker niet in het Engels.  Maar dat verhaal  heb ik helaas gemist, doordat ik al vroeger naar huis was gebracht.

Gelukkig had ik vrijdag een goede dag, zodat ik tijdens de plechtigheid niet al teveel pijn had en kon blijven zitten. Ik moet toch geopereerd worden, ik kom er niet onderuit. Het was wel even schrikken dat ik pas op 11 mei bij de neurochirurg terecht kan en daarna nog op de datum van de operatie moet wachten, maar ik sta wel op de reservelijst als er iemand uitvalt. Gelukkig heb ik nu een hometrainer, waar ik zoveel keer per dag een tijdje op kan fietsen, zodat de pijn weer een tijdje uit te houden is.

Tot slot nog even een foto van het laatste FW blok van vorige keer, die wel heel erg overbelicht was, en waarvan ik nu zie, dat hij nog steeds niet tot zijn recht komt.

Ik hoop, dat ik jullie niet teveel verveeld heb met mijn trotse verhaal, maar het voordeel is, dat jullie het over kunnen slaan, dat is het voordeel van het geschreven woord.

Tot volgende keer,

Liefs,

Cisca

Katrien's hartenswap en gewonnen

Hallo allemaal,

Vandaag mogen we dan onze harten laten zien. Toen de envelop kwam, leek het, alsof er helemaal geen hart in zat, maar toen ik hem open maakte, kwam er toch één uit. Marjolein van Lunteren maakte het voor me, een lente-hart, zoals ze schrijft. Dankjewel Marjolein, ik zal er een mooi plekje voor zoeken. Ik had geen (email)adres van je, dus ik kon je niet eerder bedanken.

Zelf had ik dit hart voor  Janny Schoneveld gemaakt. Ze heeft ook geen blog, dus zet ik de foto ervan maar op mijn blog. Terwijl ik dit schrijf, weet ik nog niet, of Katrien de harten van blogloze hartenmaaksters en -ontvangsters op haar blog gaat zetten.  Ik kwam het patroontje tegen op internet, het is een Folk Art  freebee van Patti Anderson en ik vond het heel passend voor wolvilt. Sorry, dat de foto's deze keer niet bijgesneden zijn,alles ging weer mis.

Katrien, bedankt voor de organisatie, ik vond het leuk om weer mee te doen.

Dan nóg iets leuks, ik heb meegedaan aan een giveaway bij  van Inge's Quiltverhalen en heb deze prachtige lapjes gewonnen. Ze zijn uit de Moda Pure serie en zo mooi van kleur, ik ben er helemaal weg van. Dus er wordt hier flink geaaid. Erbij zat deze mooie kaart, wat een leuk idee, Inge, de stofjes zijn keurig uitgesneden en op de kaart geplakt, zo pietepeuterig en mooi gedaan! Bedankt, Inge!

Inge

Dat voelde wel een beetje als een troost, zoiets moois thuisgestuurd te krijgen, als je waarschijnlijk weer een hernia-operatie voor de boeg hebt.  Eergisteren is een MRI scan van mijn hele ruggengraat gemaakt en ik blijk weer een hernia te hebben. De injecties zijn voor niets geweest, ik heb helemaal geen slijmbeursontsteking! Voor ik de 3e injectie kreeg, was ik er net achter gekomen, dat het rechts evenveel pijn doet als links als je er op drukt. Toen ik dat tegen de dokter zei en het feit noemde, dat een reumatoloog in Den Bosch fibromyalgie bij mij geconstateerd heeft, ik heb namelijk ME, maar dat heeft veel overeenkomsten met fibromyalgie, alleen overheerst bij mij de moeheid, en of het geen pijnlijke drukpunten konden zijn, wuifde ze het weg met te zeggen, dat ik dan geen verbetering had waargenomen en gaf toch de derde injectie. Op de foto van vorige week was, net als vier jaar geleden, niets te zien. Toen heeft DH, die wat minder geduldig is dan ik, de dokter (ditmaal mijn eigen) gebeld en het hele verhaal nog eens uitgelegd en gevraagd of ik een MRI scan kon krijgen.  Dat is dus gebeurd. Vanmorgen kwam dus de uitslag en maandag moet ik bij hem langs en ik denk, omdat het al zoveel maanden duurt, dat ik er niet onderuit kom en onder het mes moet. Vier jaar geleden, toen ik op het laatst met een rollator moest lopen, omdat het zoveel pijn deed om rechtop te lopen, heb ik gezegd dat dàt me niet meer zou overkomen en nu heb ik het toch weer laten gebeuren, al hoop ik dat het deze keer een minder grote hernia zal zijn. En dat het op een andere plaats zit, maar dat moet haast wel, want ik heb andere verschijnselen, en de neurochirurg zei toen, dat er nog meer plekken waren.

Enfin, het is harten-swap dag, dus nu vrolijk op naar de andere harten!

Tot volgende keer, dan laat ik de kippetjes zien, die nu allemaal een blom op hun lijfje hebben gekregen.

Groetjes,

Cisca

Van een poppenquilt en flowers naar een giveaway, bedeltjes en een kippetje

Hallo allemaal,

Deze week heb ik een begin gemaakt aan een poppenquiltje uit een boek van Kathleen Tracy. Ik heb het boek al vijf jaar in huis en dit quiltje vond ik altijd het mooist, de kleuren en de blokken ervan spraken me het meest aan. Het heet Underground Railroad en de afwisseling van de twee hoofdkleuren in de zes blokken geeft het leuke effect van de rails. Door al de poppenquiltjes die door verschillende bloggers gemaakt worden, kreeg ik er zo'n zin in er één te gaan maken. Reproductiestoffen genoeg en zo kon ik qua kleur Kathleen's quiltje een beetje evenaren. De kleuren zijn in het echt mooier dan op de foto. Zelfs het donkerrode ruitjesstofje heb ik, (het lichte rood op de achtergrond hoort er niet bij), dus ik kan de top helemaal afmaken.

Voor One Flower Wednesday heb ik drie grote bloemen gemaakt, ik vind ze in deze kleuren erg mooi worden en ga er voorlopig nog mee door. Met de kleintjes ben ik nog niet verder gegaan, om het nieuwe stuk erin te zetten, moet het even rustiger zijn.
Nu het wat minder warm is, ben ik tussendoor weer bezig met het aanzetten van de borders van de duo penotti, een saai werkje, dat veel tijd vergt. Vrijdag komen DS1 en DDIL1 terug van vakantie en dan hoop ik de top in ieder geval af te hebben. Ik mag hem bij Cora  komen dubbelen, heeft ze beloofd, ze heeft een grote tafel, die bovendien wat hoger is dan gewone tafels. Dat zal me veel pijn in mijn rug besparen, ik ben er dan ook heel erg blij mee. Dus ik hoop, dat ik hem eind volgende week af heb, om eindelijk te gaan beginnen met quilten. Hebben jullie ook deze tip gelezen bij Ingrid-Supergoof: toen het zo warm was zette ze een ventilator aan onder de quilt, zodat het nog een beetje koel bleef tijdens het doorpitten. Een super idee!

Mijn eerste giveaway is binnen, deze mooie lapjes kreeg ik van Else. Ik ben er heel blij mee en waarschijnlijk ga ik ze gebruiken voor de Farmer's Wife's Quilt, daar vind ik ze mooi bijpassen. Nogmaals bedankt, Else!

Vorige week zag ik bij Mascha, die een webwinkel heeft, bedeltjes die ik heel erg leuk vond. Dus heb ik ze besteld, het gaf weliswaar wat moeilijkheden, want doordat ik iets fout had gedaan was de order niet doorgekomen en daar ik toch had betaald, wist Mascha niet, dat het voor mij was. Dus moest ze veel moeite doen om erachter te komen, voor wie de order was. Maar ze zijn gearriveerd, zelfs één extra, ze zijn schattig, piepklein en zullen leuk staan op de ornamentjes. Maar ook op quilts, denk ik. Dat handje op de label van de duo penotti lijkt me ook leuk. Het was erg moeilijk ze op de foto te krijgen, ze schitteren te veel, denk ik, dus zullen de de teksten moeilijk te lezen zijn: Hand Made op de handjes, Made with Love op de hartjes en Made for you op de andere.

Tot slot nog een klein borduurtje voor een ornamentje om aan de sleutel van de keukenkast te hangen, een kippetje.
Dat was dan weer, tot volgende keer,

Groetjes, 
Cisca