Volgers

Posts tonen met het label hexaflowers. stitching for christmas. Alle posts tonen
Posts tonen met het label hexaflowers. stitching for christmas. Alle posts tonen

dinsdag 26 oktober 2010

Bregje is klaar en twee blommen.

Hallo allemaal,

Dat heb je met zo'n berichtje tussendoor, dan is het zó weer tijd voor een volgende update.  Eerst Bregje maar, heerlijk om ook een Bregje te hebben, al is het dan als stitchery. Het lijkt me toch zo'n schat van een hond, zó'n lieve lobbes! Kijk hem maar eens netjes poseren voor de taart, knap dat hij zich zo heeft ingehouden, maar ik vermoed wel, dat de taart na het poseren gauw opgeslokt is,  lol. Hopelijk kan Ingrid snel tekenen, dan smaakte hij nog lekker. Er zat best veel werk aan, deze keer, maar hij is wel heel leuk geworden, vind ik. Een beetje bobbelig nog, ik hoop dat dat weg gaat als ik hem nog een keer strijk. Fijn dat ik nu weet dat de andere lijn in het werk door het quilten van Janine komt en het niet een vergeten lijn in het patroon is.

Dit weekend heb een speldenkussen voor Jeannet zitten maken, ze had zoveel werk aan de swap met 150 deelnemers, dat ze wel een presentje verdiende. Ze had al eens laten weten dit speldenkussen erg leuk te vinden, dus heb ik er nog een geborduurd. Die van haar heb ik met thee een beetje oud gemaakt, iets dat ik bij die van mij vergeten had, Maandagmorgen voor de bee (ik had me ook nog eens verslapen, gewoon de wekker uitgezet en verder met m'n droom gegaan) Gauw haar adres opgezocht, een klein briefje geschreven en op de bus gedaan. En natuurlijk vergeten een foto te maken, Maar Jeannet schreef me net dat er een foto van op haar blog komt, bij haar geliefde machientje, dus daar kan hij dan bezichtigd worden. Als ik over een tijdje een giveaway heb, misschien bij 100 volgers, dat ik er daarvoor dan weer één maak.  Nou, dat kan nog wel even duren. Of misschien bij mijn 100ste blogje,   ik moet toch ook eens naar de datum dat ik begonnen ben, kijken.

Dus door al dat borduren heb ik maar twee hexablommen gemaakt, Ze waaiden vanmorgen steeds uit de plant, waar ik ze in legde om te fotograferen, maar het is toch gelukt. Mijn kleine bloementuintje zit bijna vast op de border, dus binnenkort kan die ook gequilt worden. Ik kreeg van Jantine van Urban Style een lieve gmail met twee foto's van hoe zij haar hexjes doorgequilt had. Heel mooi, met hele kleine steekjes, ik dacht nog even dat die van haar groter waren, maar ik geloof toch niet dat die van haar veel groter zijn dan mijn blommen van 5 cm.  Maar ik ga het in ieder geval proberen. 
Ik heb ook het sneeuwmanquiltje van vorig jaar te voorschijn gehaald, ik heb gelukkig de piepkleine geroeste belletjes die ik toen niet kon vinden kunnen kopen, dus die kan ook afgemaakt worden. Dan heb ik ook weer eens een affo(otje), buiten de borduurtjes, dat wordt weleens tijd.


Tot volgende keer, groetjes,

Cisca


 

woensdag 20 oktober 2010

One flower Wednesday, de derde stitchery en Ahoy

Eén grote hexablom kan ik deze week maar laten zien, het is nummer 40.

Ik heb wel de borders van de kleine bloementuin aan elkaar gezet en inmiddels heb ik hem erop geregen, zodat ik kan gaan beginnen met appliqueren. Heeft iemand een idee, hoe je die kleine bloemetjes kan quilten??? Misschien kan ik het beste op een paar bloemen een knoopje zetten? Wie het weet, mag het zeggen.





























De derde stitchery, door Dorry ontworpen, is ook klaar. Ik heb gewoon dezelfde kleuren gebruikt als de eerste twee, ten eerste heb ik bijna geen Venne Cotton, èn ik vind het mooier als hetzelfde garen gebruikt wordt. Het gaat wel lekker vlug, elke week een stitchery, dan kàn hij met de kerst af zijn, met nadruk op kan! Het randje, dat wel op Dorry's stitchery, maar niet op het patroon staat, heb ik nog niet gemaakt. Ik zie nu trouwens een een draadje dat er niet op hoort op de foto, dat ligt er los op, hoor!


Donderdag heb ik een vermoeiende, maar heerlijke dag gehad in Ahoy. Henny, een mede Dear Jane lid, belde ons om te vragen of ze ook met Marijke en mij mee kon, nou, dat kon natuurlijk en de DH's boften, want Henny rijdt wèl, en wij mochten met haar mee. Ook zij had een kaartje in de voorverkoop gekocht, dus we konden zo doorlopen, eerst verkeerd, want het was in een andere zaal dan vorig jaar. Een kleinere, volgens mij, maar meer dan genoeg stands, want volgens mij heb ik lang niet alles gezien.
We zijn deze dag bij elkaar gebleven, als we met nog meer zijn, gaan we meestal onze eigen weg en spreken af om op bepaalde tijden elkaar weer te zien om te eten en/of te drinken. Jammer genoeg was de catering dit jaar minder, vorig jaar konden we ook in de hal koffie drinken en in de zaal was maar één gelegenheid ervoor. Tussen de middag was de rij zo lang, dat we een stempel op onze handen lieten zetten, in de hoop, dat het restaurant in de hal nu wel open was. Maar nee, hoor, alles dicht. Er was wel een automaat, dus besloten we daar maar koffie te nemen. Maar er waren geen bekers, zodat de automaat het niet deed en Henny was haar geld kwijt. We gingen ons brood toen maar droog opeten, de tafeltjes en stoeltjes stonden er wel, tenslotte, dus we konden in ieder geval uitrusten. Gelukkig kwam er een man langs, die bij het restaurant hoorde, die, toen hij hoorde wat er aan de hand was voor ons naar achteren ging en ons en nog twee dames, die na ons gekomen waren, allemaal koffie bracht, die we bovendien gratis kregen. Wat een service, hè! Dat maakte alles weer goed.


Toen we om een uur of twee naar huis wilden, hadden we het volgende avontuur, want Henny had per ongeluk haar lichten aan gelaten. Eerst kon ik niet instappen, Marijke wilde helpen en van binnenuit de deur openen. Dat lukte ook niet, maar toen kon haar arm niet meer terug. Hij zat tussen de hoofdsteun en de stoel geklemd. Henny kon haar gelukkig bevrijden, maar het was wel even consternatie, en lachen, natuurlijk. Maar we konden dus niet weg, de ANWB gebeld, wat niet lukte, daarna kwamen er via haar garage andere hulptroepen aan, wat nog even bemoeilijkt werd, doordat we de straat niet wisten. Marijke zag op de folder gelukkig dat we op de Ahoyweg stonden en toen reed na een half uur de hulpwagen voor. Toen was de klus gauw geklaard en konden we weer naar huis. Alles ging gepaard met een paar flinke lachbuien, dus we hebben heel wat gezondheid opgedaan.


Daar tussendoor heb ik ook nog wat gekocht, maar niet veel bekenden gezien. Alleen Lida met haar vriendin Bep. Lida was net gevallen, dus zal ze zich niet zo lekker gevoeld hebben. Ik heb nog uitgekeken naar Erna van Scotland and Stitching, die bij een borduurstand zou helpen. Ik had nr 94 onthouden, die kon ik niet vinden, er was een hele hap uit de stands. Dom van me, het blijkt stand 95 te zijn geweest, dus ben ik waarschijnlijk gewoon langs haar heen gelopen.  Eén van de eersten die we zagen was Cora, waar ik het engeltje en 10 lapjes van 25x25 cm kocht. Ik heb me trouwens erg ingehouden, vind ik zelf, ik heb niet één fat quarter gekocht, alleen fat eights. Ook een stuk "antiek" linnen en wat kleuren borduurgaren bij Crownstitches. Ik had een briefje gemaakt van de kleuren, die ik wilde hebben, maar was het natuurlijk vergeten.  Als laatste zag ik bij Bep een nieuw boek van Barb en Alma van Blackbird Design. Het is weer een hele mooie, ook als je er niets uit maakt ,is hij al mooi om steeds weer in te kijken. Ik las trouwens vanmorgen, dat er alweer een nieuwe van hen in de drukkerij ligt.



Het is weer een lang verhaal geworden, waarschijnlijk zijn de meesten nu al afgehaakt, wat ik niemand kwalijk neem. Tot slot nog even het pompoenenvrouwtje, dat uiteindelijk een zwarte rand heeft gekregen.


Tot zaterdag vrijdag, dan is het Farmer's Wife dag!


Liefs,


Cisca