Hallo allemaal,
Wat geniet ik van het quilten van de kippetjes. Tot nu toe nog geen zwerende vinger en het is zo ontspannend en blij makend om hem steeds mooier te zien worden! En wat ook leuk is: hij komt ruimschoots voor de Paasdagen af.
Gisteravond ook even het paashaasje afgemaakt, zodat die samen met het haasje en kippetje van vorig jaar alvast een beetje paassfeer in huis brengt,
Hier de leuke giveaway, die ik van lapjesfluisteraar Pauline heb gekregen (zie de namen onder de Farmerś Wife foto rechts). Veertig kleine lapjes van Moda's Clermont Farms, een hele mooie serie. Erbij een kaart met een prachtige quilt en een leuk klein stoffen hartje. Hartelijk bedankt, Pauline, zoals gezegd: ik heb er al een bestemming voor, maar dat komt (veel) later.
Verder staat mijn hoofd nog steeds naar de feestelijke dag van 1 april, toen DS 2 Colin, die cognitief gedragstherapeut is, zijn bul kreeg. Wat was dat leuk en wat waren we trots op hem. Het boek met zijn proefschrift hadden we al weken in huis, met op de kaft een foto van "Worry Dolls", die bij de Maya's gebruikt worden om kinderen, die piekeren en bang zijn, hun zorgen en angsten aan te laten vertellen en die ze onder hun kussen leggen, om 's nachts al hun zorgen weg te nemen. Z'n scriptie ging dus over piekeren, wat bij sommige mensen zo erg kan worden, dat ze het gevoel hebben, dat ze gek zullen worden. De dagen voorafgaand aan deze dag, is hij in verschillende radio- en televisieprogramma's geweest om erover te praten en o.a. ook AD en Telegraaf hebben er een artikel aan gewijd.
Hier staat hij, prachtig in rokkostuum, met zijn paranymfen en vriendin en Kim en Carly, voor Erasmus. Die nymfen, twee vrienden, moesten hem symbolisch bijstaan tijdens de ondervraging door de professoren. Dat waren niet de eersten de besten, twee van de universiteit van Amsterdam (de één in Klinische Psychologie en de ander in de Cognitieve Gedragsgstherapie) één van universiteit van Utrecht en de anderen van de Erasmus universiteit. Ze waren het er allemaal over eens, dat het uitzonderlijk is, dat een onderzoeker tegelijkertijd ook behandelaar is, wat in de praktijk natuurlijk heel goed uitpakt. Hij werd zelfs briljant genoemd en ze vroegen zich af, hoe hij het voor elkaar gekregen had, om in de jaren dat hij onderzoek deed en zijn scriptie schreef, ook behandelaar was, met anderen PsyQ had opgericht, nog een tijdje directeur ervan was, ook nog als docent aan de Erasmus universiteit werkte, boeken had geschreven en artikelen in vooraanstaande Amerikaanse (en Engelse?) bladen had mogen plaatsen. En dan ook nog volgende week de marathon van Rotterdam gaat lopen. En wat ze er niet bij zeiden: vader van twee kinderen was geworden en dat het op woensdag thuiswerkdag was, maar vooral pappadag! En wat ook niet onbelangrijk was: dat hij zo sympathiek was. Dat is misschien nog het allerbelangrijkst!
En moeder Cisca dacht er tijdens al die loftuitingen aan, dat hij door zijn kleuterjuf al "het zonnetje van de klas" werd genoemd.
Na de verdediging van zijn proefschrift "On the Diagnosis, Assessment, and Treatment of Generalized Anxiety Disorder", kortweg de piekerstoornis, kreeg hij uiteindelijk zijn bul uitgereikt, waarna aansluitend een receptie volgde en er 's avonds een feest bij hem thuis was, waar ook een paar profs van Erasmus aanwezig waren en waar één van hen ook nog een prachtig en geestig verhaal heeft gehouden. Daar bracht hij ter sprake, dat Colin het praten (en overal een antwoord op weten) van zijn vader, en het schrijven van zijn moeder had meegekregen. Daar had hij me op de receptie naar gevraagd, hij vroeg of Colin het praten van mij had. Nou, dat zeker niet, ik sta meestal met mijn mond vol tanden en weet pas later, wat ik had moeten zeggen. Schrijven doe ik iets beter dan praten, maar zo goed als hij ben ik natuurlijk lang niet, en zeker niet in het Engels. Maar dat verhaal heb ik helaas gemist, doordat ik al vroeger naar huis was gebracht.
Gelukkig had ik vrijdag een goede dag, zodat ik tijdens de plechtigheid niet al teveel pijn had en kon blijven zitten. Ik moet toch geopereerd worden, ik kom er niet onderuit. Het was wel even schrikken dat ik pas op 11 mei bij de neurochirurg terecht kan en daarna nog op de datum van de operatie moet wachten, maar ik sta wel op de reservelijst als er iemand uitvalt. Gelukkig heb ik nu een hometrainer, waar ik zoveel keer per dag een tijdje op kan fietsen, zodat de pijn weer een tijdje uit te houden is.
Tot slot nog even een foto van het laatste FW blok van vorige keer, die wel heel erg overbelicht was, en waarvan ik nu zie, dat hij nog steeds niet tot zijn recht komt.
Ik hoop, dat ik jullie niet teveel verveeld heb met mijn trotse verhaal, maar het voordeel is, dat jullie het over kunnen slaan, dat is het voordeel van het geschreven woord.
Tot volgende keer,
Liefs,
Cisca
Wat geniet ik van het quilten van de kippetjes. Tot nu toe nog geen zwerende vinger en het is zo ontspannend en blij makend om hem steeds mooier te zien worden! En wat ook leuk is: hij komt ruimschoots voor de Paasdagen af.
Gisteravond ook even het paashaasje afgemaakt, zodat die samen met het haasje en kippetje van vorig jaar alvast een beetje paassfeer in huis brengt,
Hier de leuke giveaway, die ik van lapjesfluisteraar Pauline heb gekregen (zie de namen onder de Farmerś Wife foto rechts). Veertig kleine lapjes van Moda's Clermont Farms, een hele mooie serie. Erbij een kaart met een prachtige quilt en een leuk klein stoffen hartje. Hartelijk bedankt, Pauline, zoals gezegd: ik heb er al een bestemming voor, maar dat komt (veel) later.
Verder staat mijn hoofd nog steeds naar de feestelijke dag van 1 april, toen DS 2 Colin, die cognitief gedragstherapeut is, zijn bul kreeg. Wat was dat leuk en wat waren we trots op hem. Het boek met zijn proefschrift hadden we al weken in huis, met op de kaft een foto van "Worry Dolls", die bij de Maya's gebruikt worden om kinderen, die piekeren en bang zijn, hun zorgen en angsten aan te laten vertellen en die ze onder hun kussen leggen, om 's nachts al hun zorgen weg te nemen. Z'n scriptie ging dus over piekeren, wat bij sommige mensen zo erg kan worden, dat ze het gevoel hebben, dat ze gek zullen worden. De dagen voorafgaand aan deze dag, is hij in verschillende radio- en televisieprogramma's geweest om erover te praten en o.a. ook AD en Telegraaf hebben er een artikel aan gewijd.
Hier staat hij, prachtig in rokkostuum, met zijn paranymfen en vriendin en Kim en Carly, voor Erasmus. Die nymfen, twee vrienden, moesten hem symbolisch bijstaan tijdens de ondervraging door de professoren. Dat waren niet de eersten de besten, twee van de universiteit van Amsterdam (de één in Klinische Psychologie en de ander in de Cognitieve Gedragsgstherapie) één van universiteit van Utrecht en de anderen van de Erasmus universiteit. Ze waren het er allemaal over eens, dat het uitzonderlijk is, dat een onderzoeker tegelijkertijd ook behandelaar is, wat in de praktijk natuurlijk heel goed uitpakt. Hij werd zelfs briljant genoemd en ze vroegen zich af, hoe hij het voor elkaar gekregen had, om in de jaren dat hij onderzoek deed en zijn scriptie schreef, ook behandelaar was, met anderen PsyQ had opgericht, nog een tijdje directeur ervan was, ook nog als docent aan de Erasmus universiteit werkte, boeken had geschreven en artikelen in vooraanstaande Amerikaanse (en Engelse?) bladen had mogen plaatsen. En dan ook nog volgende week de marathon van Rotterdam gaat lopen. En wat ze er niet bij zeiden: vader van twee kinderen was geworden en dat het op woensdag thuiswerkdag was, maar vooral pappadag! En wat ook niet onbelangrijk was: dat hij zo sympathiek was. Dat is misschien nog het allerbelangrijkst!
En moeder Cisca dacht er tijdens al die loftuitingen aan, dat hij door zijn kleuterjuf al "het zonnetje van de klas" werd genoemd.
Na de verdediging van zijn proefschrift "On the Diagnosis, Assessment, and Treatment of Generalized Anxiety Disorder", kortweg de piekerstoornis, kreeg hij uiteindelijk zijn bul uitgereikt, waarna aansluitend een receptie volgde en er 's avonds een feest bij hem thuis was, waar ook een paar profs van Erasmus aanwezig waren en waar één van hen ook nog een prachtig en geestig verhaal heeft gehouden. Daar bracht hij ter sprake, dat Colin het praten (en overal een antwoord op weten) van zijn vader, en het schrijven van zijn moeder had meegekregen. Daar had hij me op de receptie naar gevraagd, hij vroeg of Colin het praten van mij had. Nou, dat zeker niet, ik sta meestal met mijn mond vol tanden en weet pas later, wat ik had moeten zeggen. Schrijven doe ik iets beter dan praten, maar zo goed als hij ben ik natuurlijk lang niet, en zeker niet in het Engels. Maar dat verhaal heb ik helaas gemist, doordat ik al vroeger naar huis was gebracht.
Gelukkig had ik vrijdag een goede dag, zodat ik tijdens de plechtigheid niet al teveel pijn had en kon blijven zitten. Ik moet toch geopereerd worden, ik kom er niet onderuit. Het was wel even schrikken dat ik pas op 11 mei bij de neurochirurg terecht kan en daarna nog op de datum van de operatie moet wachten, maar ik sta wel op de reservelijst als er iemand uitvalt. Gelukkig heb ik nu een hometrainer, waar ik zoveel keer per dag een tijdje op kan fietsen, zodat de pijn weer een tijdje uit te houden is.
Tot slot nog even een foto van het laatste FW blok van vorige keer, die wel heel erg overbelicht was, en waarvan ik nu zie, dat hij nog steeds niet tot zijn recht komt.
Ik hoop, dat ik jullie niet teveel verveeld heb met mijn trotse verhaal, maar het voordeel is, dat jullie het over kunnen slaan, dat is het voordeel van het geschreven woord.
Tot volgende keer,
Liefs,
Cisca
24 opmerkingen:
Hoi Cisca, wat een mooi verhaal door een trotse moeder, en gelijk heb je hoor, het is niet zomaar iets wat Colin bereikt heeft, net zo'n doorzetter als zijn moeder dus, die ondanks de pijn toch weer van alle mooie handwerkjes af heeft.Zal inderdaad niet meevallen het vooruitzicht geopereerd te moeten worden, maar misschien wordt je pijn dan minder...
Liefs en een fijne zondag
Erna
Een verhaal van een trotse moeder verveelt nooit. En je hebt terecht reden om trots te zijn! Je kippenquilt wordt prachtig!!
Wauw!!!!! Wat gewéldig zeg... nou ik kan me voorstellen dat je bijna uit je voegen barstte zo trots als je was. Wat is het toch fijn wanneer je kinderen het goed doen hé? Dat maakt alles de moeite waard toch? Van harte gefeliciteerd hoor en natuurlijk ook voor je zoon!
Je kippenquilt vind ik super geworden... zo gezellig met die geblokte rand eromheen.
liefs, jolanda
Van harte gefeliciteerd met je zoon. Dat is nog iets om trots op te zijn:)
Je kippenquilt wordt wel erg leuk, en niet alleen voor pasen.
Ik hoop dat je snel geholpen wordt en dat de pijn dan ook gauw weg is.
Groetjes, martine
Wat ziet je kippenquilt er leuk uit ! Van harte gefeliciteerd met je zoon. Iets om erg trots op te zijn !
Heel veel sterkte met de pijn.
Nee zeker niet verveeld. Een trotse goed schrijvende mama moet ook haar verhaal doen :) Toevallig (of niet) dat ik deze week een item zag over piekeren bij jongeren en een mail kreeg van 'Dagelijkse gedachten' die zorgpoppetjes hebben. Ik ben er ook voor. Wie weet had het mijzelf vroeger geholpen. Ik ben ook een maler en moet ook bewust alles stopzetten. Kijk je prachtige kippetjes en lieve hassje zouden een goede bijdrage zijn. Ze zijn zo leuk!!! Gelukkig dat je af en toe op de fiets kunt met blad en laptop erop .......... Veel sterkte en hou nog even vol.
Liefs Anita
Van harte met je zoon!!
Hopelijk gaat de pijn snel weg.
Je kippenquilt is prachtig!!!
Niet alleen maar leuk voor pasen..
Proficiat met de promotie van je zoon. Wees maar gerust lekker trots hoor, dat hoort bij moeders.
Je kippenquiltje wordt een schatje!
Natuurlijk ben je trots op je zoon. Het zou wel raar zijn als je dat niet was. Je kippenquilt wordt heel mooi. Ik hoop dat er een plaatsje voor je vrij komt, zodat je eerder geholpen kunt worden.
Proficiat met de promotie van je zoon! Veel sterkte en ook gefeliciteerd met je kippen-quiltje, nog eventjes quilten en klaar is keer! Well-done! Groetjes uit Brugge Carine
Kan me voorstellen dat je ontzettend trots bent op je zoon. Het is me nogal een prestatie knap hoor. Je kippenquilt is prachtig. Kan me ook voorstellen dat je hier met veel plezier aan quilt. Enne het FW blokje is ook erg mooi geworden.
Gefeliciteerd!! Kind wat heeft jullie zoon een schitterende prestatie geleverd en natuurlijk mag jij daar trots op zijn en ik vind het juist geweldig om erover te lezen! Ik heb jaren geleden ook dagen en nachten gepiekerd en dat was geen pretje, niemand kon mij toen helpen en ik moest er alleen uitkomen, ik vind het geweldig dat hij deze weg heeft gevonden en mensen hierbij kan helpen!
Je kippen zien er geweldig uit en ik ben er weg van, wat fijn dat je hem toch ben gaan afmaken en nu kun je genieten van een heel leuke quilt! Meis geniet maar lekker na van al deze bijzondere dagen, gebeurt tenslotte niet iedereen! Knuffel
Lida
And proud you should be! LOVE your chicken quilt, it is so homey and cosy.
Hoi Cisca,
Op de eerste plaats gefeliciteerd met je knappe zoon. Geweldig hoor, kan me voorstellen dat je supertrots bent.
Wat laat je weer mooie dingen zien hier. De kippenquilt is echt schitterend. Het borduurtje ook gaaf.
Wat heb je een leuke Give Away gewonnen, ook daarmee nog gefeliciteerd.
Fijne dag,
Inge
Wow Cisca, als dat geen zoon is om trots op te zijn. Geweldig. Van harte gefeliciteerd.
De kippen worden zo mooi en het borduurtje ziet er zo lief uit. Gelukkig veel positiviteit in deze voor jou pijnlijke periode.
gefeliciteerd met de zoon!!!
natuurlijk ben je trots het is nog al wat !!!
Jou kippenquilt is ook erg mooi en dan die kleurtjes heerlijk fris zijn ze .
Groetjes yvonne
O wat zul je trots zijn geweest! Maar dat mag dan ook wel, dat is toch terecht, dat je trots bent als je zoon zo'n prestatie levert!
Sterkte met alle pijn, wat vervelend dat het allemaal zo lang duurt voor je bij de arts terecht kunt.... Hopen dat er een plekje voor je vrijkomt vanaf de reservelijst!
Je kippenquilt is een schatje, geniet van het quilten!
Nou dat is iets waar je terecht trots op mag zijn dus jij ook gefeliciteerd.
Groeten en sterkte met de pijn.
Janny Schoneveld
Beautiful chicken quilt, so cosy
Hartelijk gefeliciteerd met je zoon. Echt iets om trots op te zijn. Wat leuk dat je zo'n opmerking van een kleuterjuf erbij zet (maakt mij als kleuterjuf weer bewust van hoe lang zo'n opmerking mee kan gaan).
Niet zo gek dat je trots bent, gefeliciteerd met je zoon! Je kippenquilt wordt erg mooi, en heel veel sterkte met de pijn. knuffel Else
Gefeliciteerd met je zoon, daar mag je trots op zijn !!
je paas quilt en paas ornamentje zijn ook erg mooi geworden, zeker ook dat FW blok
Wat een vrolijke kippenquilt! En wat leuk om het verhaal van een trotse moeder mee te lezen, gefeliciteerd!
hoi Ciska, ik heb iets voor je op mijn blog dus als je het leuk vindt, kun je het komen ophalen... maar voel je niet verplicht hoor! ;-)
groetjes, jolanda
Een reactie posten