De workshop van Reiko Kato, giveaway gewonnen en eencrazy quiltje...

Heleni

Hallo allemaal,

Wat een vermoeiende dag was het voor mij, ik heb nog geen steekje gezet sinds vrijdag, maar het was de moeite meer dan waard. Ik heb het over de workshop, die Reiko Kato vrijdag gaf bij de Haan & Wagenmakers. We zaten met 18 quilters en Reiko op de bovenverdieping van de winkel en je zou denken, dat het een gekakel zou zijn van jewelste, maar nee, hoor, af en toe werd er wel gepraat, maar soms was het ook heel stil. Dan klonk er alleen het geluid van beneden, waar regelmatig klanten waren. Zo ingespannen waren we bezig.

Dit is het werkje, dat we gingen maken, een portefeuille of mapje waarin je van alles kunt opbergen. Er lag voor iedereen een pakketje klaar met alle benodigdheden. Wat een leuke lapjes, en zoveel.

We begonnen met de applicatiedeeltjes uit te knippen en op de achtergrondstof af te tekenen. Dan opspelden en zo uit de losse hand in needleturn appliqueren. En dat ging zomaar goed. Ik gebruik zelf nooit freezerpaper, maar rijg wel altijd de applicaties om. 

Maar wat waren de stukjes klein, en wat zat iedereen te genieten, dat het zomaar lukte. Zo zie je maar, dat je door zo'n workshop dingen doet, die je normaal niet zo gauw zou proberen.

Gelukkig had Petra die morgen 10 boeken binnengekregen, en er waren precies 10 quilters, die zo'n boek wilden kopen. Dus hoefde er niet uitgevochten te worden wie er één mocht kopen. En kijk eens wat een leuke Sunbonnet Sue Reiko bij haar handtekening tekende, en dat zo uit de losse hand.

Ik zat met twee quilters in het smalle gedeelte van de verdieping, en ook nog op de laatste plaats. Ik hoorde wel gepraat over blogs, maar kon het niet precies volgen. Naast me zat Martine van Elke dag een steekje, en daarnaast iemand die in Laura's Quiltatelier werkt. En voor we naar huis gingen, maakte ik nog kennis met Elly, van Creatieveling Elly.

En foto's??? Ja, hoor, dat had ik weer. Ik had pas een paar foto's gemaakt met de batterijen die erin zaten, maar er gebeurde niets, toen ik mijn fototoestel aanzette. Ik nam me voor om in de pauze nieuwe batterijen te gaan kopen, maar daar kwam niet van. En thuis... verschoof DH een knopje en toen deed-ie het!!! BALEN!!!

Dan een plaatje van de giveaway, die ik al een tijdje geleden won bij Heleni, van Patch to Patch,  wat bofte ik weer. Heleni had nog wat veranderd: in plaats van een paar klosjes garen, die niet door de brievenbus konden, kreeg ik borduurlinnen en drie strengetjes dmc. En daar was ik nog wel zo blij mee. Nog hartelijk bedankt, Heleni!

Verder nog van een bon van mijn kleinzoons een leuk pakketje gekocht bij Cora. Het wordt een lief crazy quiltje. De kantjes en knoopjes moeten er nog op, en er moet nog wat geborduurd worden. Alles zit erbij, ook het achterkantje en de binding, de knoopjes en een bedeltje. Te koop in Veldhoven, waar Cora aanwezig is. Ook nog twee klosjes en voor de ene gelijk band gekocht. En natuurlijk mocht er ook nog stof mee, maar ik had dan ook al niets meer gekocht sinds januari. Rechts mooie Japanse stoffen en links stofjes voor de Mystery, maar daarover later meer.

Ik wens iedereen een fijne Koninginnedag, en mocht je naar Veldhoven gaan: veel plezier. Marijke en ik gaan waarschijnlijk ook, zaterdag. Ik verheug me er al op!

Liefs,

Cisca

Block 9 is af, Angela en huisjes

Hallo allemaal,

Ja, toen kwam ik toch maar weer eens langs. Ik ben de dinsdag na een drukke 2e paasdag ziek geworden en nog steeds niet helemaal beter. Vreselijk gehoest, vooral  's nachts. Wel koorts, maar niet hoog, dus af en toe toch nog wel wat gedaan.

Zoals de vogels van blok 9: die bevielen me van geen kant, dus zijn ze er weer afgehaald, zo ook het hart. Sprekender stoffen bij de drukke achtergrond gezocht, en nu is het veel mooier geworden, vind ik zelf. Alleen ben ik weer eens vergeten de oogjes erop te naaien, zie ik nu.

De ster was al af, maar het klopte niet helemaal, de twee stukken, die er na de mystery-stop nog aan moesten, waren nergens meer te vinden, dus nieuwe mallen gemaakt. Maar toen ik ze eraan naaide, moest ik een beetje foezelen, het klopte niet helemaal. Ik hoopte, dat het met strijken beter zou worden, maar toen het blok in elkaar zat, merkte ik, dat het ècht niet paste. Dus de twee stukken ertussenuit, de mallen opnieuw gemaakt en nu paste het wel. Wat er gebeurd is weet ik niet, maar de vorige mallen waren vast niet van deze ster.

En de huisjes, die werden steeds mooier toen ik de deurtjes en raampjes borduurde. De vaas heb ik op zijn "Beps", dubbel genaaid van flanel, met wat steekjes vastgezet, en toen met de knoopsgatensteek erop geborduurd.

 

En zo kwam blok 9 toch af. Het was een hoop (dubbel) werk, maar uiteindelijk ben ik er dan toch tevreden over, en blij, dat ik volgehouden heb. Blok 10 is al in de maak, dus op naar het einde.

Dan  kwam er een week voor Pasen een berichtje van Angela, mijn Engelse correspondentievriendin. Ze had met Kerstmis al geschreven, dat ze een riviercruise in Nederland zou maken dit voorjaar, maar door de ziekte van DS1 en ook DS3 was ik het glad vergeten. Tot ze schreef, dat ze vanaf 2e Paasdag in Nederland zouden zijn. En ze wilden me erg graag ontmoeten. Natuurlijk werd ik toen ziek, zodat het allemaal erg moeilijk werd. Ondanks koorts ben ik afgelopen zondag toch naar Amsterdam gegaan, waar we elkaar op de Regina Rheni ontmoetten.

Het waren gezellige uren, we (gelukkig hadden DS1 en DDIL1 me erheen gereden), we bleven daar lunchen en toen zij weer moesten vertrekken voor een rondvaart en busrit, zijn wij weer richting huis gegaan.

Deze mooie beker van hun woonplaats Stone brachten ze voor me mee, en ik had gelukkig voor ik ziek werd nog vlug een kussentje voor haar geborduurd.

Het was een bestaand patroontje, maar tijdens het borduren heb ik dingen weggelaten en andere erbij geborduurd, zodat het echt een herinneringskussentje werd voor vijentwintig jaar correspondentie. Ook heb ik 1993 geborduurd, toen we elkaar in Bedford ontmoetten. Zij nog met lang, blond haar, en ik was toen nog donker. Haar haar was nu kort, maar gelukkig herkenden we elkaar direct.

Tot slot de huisjes, ook die zij niet vergeten, negen zijn het er. Ik ben de tel kwijt, maar ik loop nu wel heel erg achter. Ik moet nu toch eens aan het grote huis beginnen, dan kan ik zien hoe het gaat worden, en of ik er nog veel ga maken.

En wat ik bijna zou vergeten: Ik ga een cursus doen bij Den Haan en Wagenmakers. De workshop van Reiko Kato. Er was een plaats vrijgekomen en die heb ik nu.  Weliswaar is een hele dag les voor mij iets teveel van het goede, en ik had me voorgenomen dat nooit meer te doen, maar desnoods kijk ik 's middags alleen maar. Daar steek ik dan allicht ook wat van op. Het is volgende week vrijdag al, ik ben zo benieuwd!!!

Liefs,

Cisca

Een schaapje, 10 huisjes en een stukje "Jules"

Hallo allemaal,

Dit uithangbord met de wol leverancier begon ik in december op Madeira. Van de week kwam ik het weer tegen en heb het direct afgemaakt. Ik kocht het patroontje bij Crownstitches in de wintersale. Alleen het groen heb ik in WDW geborduurd, omdat ik dat verlopende garen zo mooi vond voor het gras, hoewel het op de foto niet zo goed te zien is. Voor de andere delen was het niet nodig, dat heb ik in DMC geborduurd.

Heel erg bedankt voor het meeleven met DS1. Het propje adertjes in zijn hoofd blijkt aangeboren te zijn, en door de val, veroorzaakt door een te lage bloeddruk, is het gaan bloeden, denken de doktoren. Hij heeft nog wel hoofdpijn, maar dat komt door de extra druk in zijn hoofd, door het bloed dat nog afgebroken moet worden.

Op de bouwplaats zijn weer tien huisjes gebouwd. Zondag heb ik een lentehuisje in elkaar gezet op het balkon, wat was het heerlijk weer de afgelopen dagen. Het andere huisje heeft een poppenhuis voor het raam.

En hier de andere acht, het aantal gemaakte huisjes is nu negenenveertig. Ik ben weer druk aan het tekenen en knippen, want wij, de vier huizenbouwers van onze bee, kregen van Marijke en Ria L. scraps om nieuwe te bouwen. Helaas heb ik weer eens vergeten een foto te maken. En vanmiddag vond ik ook nog een doos vol met scraps, achter een deurtje van mijn lapjeskast, waar ik niet vaak kom, de meeste zijn kleine stukjes, vooral van mijn eerste Jane. Ik kan er soms alleen maar een deurtje of dakje van maken, maar voorlopig kan ik weer vooruit met nieuwe patroontjes en kleurtjes. .

Ik ben ook nog tussendoor met de Quilt Mystère, tegenwoordig de "Jules" geheten, las ik, bezig geweest. Van block 9 zijn nu de vogels af en ben ik bezig met het boeket huisjes. Doordat ik de stengels weg vind vallen op de achtergrond, ga ik die eraf halen en nieuwe maken. De huisjes zelf staan ook nog in de stijgers, de ramen en deuren moeten er nog in, en de stengels krijgen ook nog blaadjes, maar dan gaat dit blok toch opschieten. Ik ben blij, dat ik er weer aan begonnen ben, want ook deze quilt moet toch eens af komen. En daar ik teveel last van mijn linkerarm heb om aan de duo penotti te quilten, heb ik hier ook weer eens tijd voor.

Dit was het weer. Er komen weer een paar mooie dagen aan, dus geniet ervan!

Liefs,

Cisca

Een doos met stitchery en wat huisjes

Hallo allemaal,

Is ze niet lief, dat meisje met haar wagentje met quiltbenodigdheden? Hoewel de stitcheries voor de grote doos nog niet allemaal af zijn, heeft deze de voorrang gekregen, deze doos gebruik ik dagelijks.

Het glasplaatje heb ik eruit gehaald, er stond een theepot op en het maakte het deksel zwaar. En omdat hij weleens op mijn knieën staat als ik lapjes uitzoek, wil ik niet het risico lopen, dat hij omvalt.

Ik heb de stitchery met tussenvulling erachter gestitcht, en tussen de top en de gebloemde achterkant een stevig karton geplaatst. Het was een beetje lastig de binding op de achterkant vast te naaien, en het is niet helemaal mooi geworden, maar wie weet komt daar ook nog eens een stitchery, als de doos dan nog dicht gaat, tenminste. Hoewel, mezelf kennende, gebeurt dat niet zo gauw, als eenmaal het af is.

Inmiddels ben ik jarig geweest, we zijn met alle kinderen en kleinkinderen de zondag eropvolgend gaan eten, want ik werd vijenzestig.

Ik was van plan wat foto's te plaatsen, maar die zitten nog op het fototoestel van DS1. Een paar dagen erna werd hij opgenomen in het ziekenhuis, na flauwgevallen te zijn. Eerst dachten de doktoren aan een beroerte, maar op de CT-scan zagen ze een bloedpropje. Om te zien wat daar achter zat, werd een MRI-scan gemaakt, en gelukkig was het geen tumor, zoals gevreesd werd, hoorden we later. Omdat het propje gesprongen bloedvaatjes op een moeilijk te opereren plaats zit, diep in zijn hoofd, wordt er afgewacht, Hij heeft geen uitval, dus hopen we dat het, met regelmatige controle, hierbij blijft. Hij is maandag gelukkig weer thuisgekomen.

Zodoende zijn er maar vier huisjes gemaakt sinds de laatste keer dat ik schreef. Één met de C van Cisca, ik twijfel altijd, of ik een C of een F zal gebruiken, want mijn voornaam is eigenlijk Francisca. Toch maar een C. De stand is nu negenendertig. Het fijne van niet meer bij zijn is, dat de druk er nu vanaf is, en dat bevalt best. Op de maandagmorgenbee is ons oudste lid, van halverwege de tachtig, vorige week ook de huisjes begonnen. Ze wilde al lang beginnen, maar eerst moest waar ze mee bezig was, af zijn, vond ze. Ze maakt ze in paperpiecing, omdat haar vingers niet meer zo willen, en ze heeft er al twee gemaakt. Hopelijk neem ik maandag mijn fototoestel mee, dan zal ik ook een foto van haar huisjes maken. Als ze dat wil, natuurlijk.

Tot volgende keer,

Love,

Cisca

Van huisjes, een stitchery, dozen en een vraag

Hallo allemaal,

Vijf rijen van zeven, dus vijfendertig huisjes zijn er inmiddels gemaakt. Dat betekent, dat ik achter ga lopen. Vorige week kwam er van alles tussen, o.a. gleed DH op de trap bij AH uit, en had een flinke kneuzing in zijn pols/arm. "Gelukkig" voor hem, dat de Tocht der Tochten niet doorgaat, want hij had nog wel zó getraind dit jaar, om mee te kunnen doen (LOL).

Ik vind de huisjes nog steeds leuk om te maken, elke keer zoek ik weer naar lapjes, zodat ik er weer wat andere deurtjes, muren, daken, enz. bij heb, want ik betrap me er op, dat ik toch de kleurtjes een beetje bij elkaar zoek. Niet genoeg scrappy dus. Maar goed, hij wordt toch wel leuk. Inmiddels liggen er wel weer een paar klaar om te maken, twee met een letter en datum in het raampje, dus die komen volgende keer. Het was trouwens leuk te lezen, hoe mijn vorige blogje herinneringen bij velen wakker maakten. En een idee voor het grote huis heb ik ook, als het wat wordt, tenminste.

Kijk, zo'n rommeltje is het in mijn Action theedoos. Één vakje heb ik over, daar boven in het midden, daar doe ik de bij elkaar gezochte stukjes voor een huisje, vastgemaakt met een speld, in. En "eens" moet dat glasplaatje eruit, en een leuke stitchery of borduurwerk erin. Ja, ja, plannen genoeg.

En over Action gesproken, deze doos (een grotere maat dan die van Jeanneke, ga ik met stitcheries en een beetje patchwork opfleuren. De eerste stitchery is klaar, en zo komen er nog drie in. Het is een patroon van Ria Borgstrom, ik heb voor de stoffen, waar ik mijn Sjaantje van maak gekozen, daarom heb ik  de bruine kleur garen genomen.

Dan nog even een dringende vraag. Aan de onderkant van mijn lijst met blogs (rechts), staan een aantal bloggers, die van web-log naar blogspot zijn gegaan. Maar die "oude" web-loggers krijg ik er niet uit, en als ik een nieuwe naam in wil voeren, lukt dat ook niet meer. Weet iemand hier raad op??? Alvast heel hartelijk bedankt!

Love,

Cisca

Het 21 januari huisje en de "quilt" van Carly

Hallo allemaal,

Gisteren was het de dag, dat mijn ouders 70 jaar geleden trouwden. Midden in de winter van het oorlogsjaar 1942. Mijn moeder trouwde niet in het wit, maar in het wijnrood, ze was zo blij met haar jurk, want alles werd al schaars in die tijd, en duur, en  bruidsjurken dus ook. Hoewel dat aan het enorme bruidsboeket niet te zien was. Wat de kleur van mijn vader's pak was weet ik niet, en ik kan het helaas niet meer vragen, want ik ben als enige van ons gezin met twee kinderen over.

Na hun huwelijk gingen ze achter de winkel wonen, die mijn vader pas begonnen was. Het was maar een kleine tweekamer woning donker door het balcon van de bovenburen. Mijn vader en moeder sliepen in een opklapbed in de kamer, toen mijn zus en ik er eenmaal waren. Het was klein, maar heel gezellig, Ik kan me ook nog zoveel herinneren van die tijd: de zaadhandel naast ons, we werden elke ochtend wakker, als de haan kraaide. En in de kuikentjestijd had de buurman een etalage vol schattige kuikentjes. De rode brievenbus om de hoek, die toen nog twee openingen had: ik kon precies bij de onderste, en alles wat ik op straat vond, gooide ik erin. De glazen "maatjes", waar de Eau de Cologne ingepompt werd uit enorme flessen met een kraantje, om daarna in het flesje van de klant overgegooid te worden, en waar ik weleens voorzichtig mee mocht spelen onder de kraan (met het maatje dan).  De overstroming van 1953, toen het zo stormde en mijn vader, zus en ik op zondagmorgen naar het "Hoofd" liepen om naar de Maas te kijken, en de mensen emmers water uit hun huizen zagen scheppen. Mijn vader, die zo mooi viool kon spelen. Op maandag "De familie Doorsnee", en op vrijdag, als mijn zus en ik in de teil waren geweest, kwam "De jeugd vliegt uit" op de radio en kregen we een gebakje. Wat genoten we daar toch van. Toen ik zeven was, kwam er een nieuw huis(je) bij, televisie kwam in huis en werd het een heel andere tijd.

En zo wordt ook mijn huisjesquilt er één met herinneringen. Ik heb het gemaakt in de kleuren van hun kleding, rood voor mijn moeder's jurk, blauw voor mijn vader's pak. En wit voor het boeket. Ik ben wel benieuwd hoeveel herinneringen er nog gaan komen, gevangen in de huisjes, van 21-01 tot 23-12, de verjaardag van DH. Zal ik het halen of niet? Ik hoop het wel, want ik ga het steeds leuker vinden.

 
Carly kwam gisteren, en bleef een nachtje slapen. Ze wil al een tijde naaien leren, nadat ze eens allemaal lapjes bij elkaar had gezocht en het zag als het begin van een quilt.Toen ze mijn huisjes zag, wilde ze er zo één maken, maar dat bleek wat te moeilijk. Dus knipte ze toen maar een huisje en een poppetje en oma naaide het op een achtergrond. Toen ik voorstelde wat vlinders uit te knippen en er op te naaien, kon dat niet, want het was nacht, en dan vliegen ze niet. Dit was het resultaat, het is daarnet mee naar huis gegaan.

Tot de volgende keer,

Groetjes,

Cisca

Nieuws van de bouwplaats, de Duo Penotti, paarden en Oma's Quilt

Hallo allemaal,

Eindelijk een huisjesbericht. Er zijn nu negentien huisjes gebouwd, dit is de eerste week. Zondag had ik wat rode sashings geknipt, om te kijken hoe dat stond, en wonder boven wonder vind ik het wel mooi. Zo hoef ik niet een paar meter nieuwe stof te kopen, tenslotte weet ik nog niet of het een dorp of een stad gaat worden. Deze (dubbelbrede) stof had ik eens voor de achterkant van mijn Moda quilt gekocht, maar het was niet groot genoeg, dus ik heb toen een grotere lap gekocht, en kijk eens aan, nu komt deze lap van pas.

Één van mijn (weinige) goede voornemens van dit nieuwe jaar was het doorquilten van de duo penotti, de quilt die ik voor oudste zoon en schoondochter maak, en die maar niet af wil komen. En gelukkig, bijna elke middag ga ik netjes aan tafel zitten en quilt, quilt, quilt.... Inmiddels heb ik al een grote kloof in mijn duim, waar af en toe de naald weer heel gemeen in gaat, en die 's avonds zo fijn gaat kloppen. Maar het resultaat mag er zijn, al gaat het niet zo vlug als ik zou willen. Toen DIL1 vorige week op de koffie kwam, was ze er heel blij mee, ze had al stiekem gedacht dat het een levenslange ufo was geworden. Ook het patroon vindt ze erg mooi. Tussendoor was ik nog even op een ander quiltpatroon overgegaan, omdat dat makkelijker was om te quilten, maar dat vond ze minder mooi, en ik ook. En al is het eind nog niet in zicht, ik heb toch een beetje het idee, dat het opschiet.

Verder is de zin in blokken maken een beetje weg, natuurlijk ben ik met veel te veel dingen tegelijk bezig geweest, de laatste tijd... Maar de zin zal wel weer terugkomen, als er weer eens wat af is en ik door de bomen het bos weer kan zien. Ik ben ook gestopt met de Dear Jane, de spanning zoals bij de eerste kwam niet terug, de blokken zijn even opgeborgen, net als de Mystery Quilt.

Zondag zijn we bij kleindochter Kim gaan kijken, die sinds een paar maanden op paardrijles zit. Vol trots kwam ze op ons toegerend en we moesten mee langs de stallen, ze wist de namen van alle paarden en pony's al uit haar hoofd. Toen begon de les, wat leek ze, al is ze lang voor haar acht jaar, klein op die pony. Maar het ging prima en ze heeft zelfs een paar rondjes in galop gelopen. 
Carly van zes, die ook graag op les wil, mocht deze keer een paard borstelen, wat ze ook heel leuk vond.

Ik kwam ook dit leuke animatie  filmpje tegen, je moet er even voor gaan zitten, want het duurt wat langer. Dus neem er lekker een kop koffie bij. Het heet 'Oma's Quilt' en het is leuk deze oma Engels met een accent te horen praten, niet zoals zou moeten, Nederlands, maar wat is het? Frans, Russisch? Voor degenen die geen Engels kunnen verstaan, het gaat over een oma, die niet meer op zichzelf kan wonen en naar een bejaardentehuis wordt gebracht door haar dochter en kleindochter Emily. (Leuk, dat ze ook echt 'oma' genoemd wordt door Emily, met dezelfde uitspraak als de kleinkinderen van mijn schoonzus in Nieuw Zeeland oma tegen haar zeggen, maar dat terzijde). Oma kan niet wennen in het bejaardentehuis, waar de kleindochter nogal over inzit. In oma's oude huis staan de dozen met haar spullen nog en samen zoeken Emily en haar moeder alles uit, wat weg moet en wat bewaard moet blijven. Tot ze een doos met allemaal oude kleren tegenkomen en Emily voorstelt er een herinneringsquilt van te maken. Als hij klaar is rijden ze naar oma, die echter al met haar koffer klaar staat, want ze kan niet wennen en wil weer terug naar huis. Maar: als ze de quilt ziet en allerlei dingen herkent van haar man, kinderen en kleinkinderen, verandert ze van gedachten en besluit ze het nog eens te proberen. En het lukt, met die mooie herinneringsquilt, waardoor ze alles wat ze achter heeft gelaten, weer bij zich heeft. Wat een leuk filmpje! Geniet ervan!  (klik hieronder)

http://www.nfb.ca/film/omas_quilt

Tot volgende keer,

Groetjes,

Cisca