Hallo allemaal,
Eindelijk een huisjesbericht. Er zijn nu negentien huisjes gebouwd, dit is de eerste week. Zondag had ik wat rode sashings geknipt, om te kijken hoe dat stond, en wonder boven wonder vind ik het wel mooi. Zo hoef ik niet een paar meter nieuwe stof te kopen, tenslotte weet ik nog niet of het een dorp of een stad gaat worden. Deze (dubbelbrede) stof had ik eens voor de achterkant van mijn Moda quilt gekocht, maar het was niet groot genoeg, dus ik heb toen een grotere lap gekocht, en kijk eens aan, nu komt deze lap van pas.
Één van mijn (weinige) goede voornemens van dit nieuwe jaar was het doorquilten van de duo penotti, de quilt die ik voor oudste zoon en schoondochter maak, en die maar niet af wil komen. En gelukkig, bijna elke middag ga ik netjes aan tafel zitten en quilt, quilt, quilt.... Inmiddels heb ik al een grote kloof in mijn duim, waar af en toe de naald weer heel gemeen in gaat, en die 's avonds zo fijn gaat kloppen. Maar het resultaat mag er zijn, al gaat het niet zo vlug als ik zou willen. Toen DIL1 vorige week op de koffie kwam, was ze er heel blij mee, ze had al stiekem gedacht dat het een levenslange ufo was geworden. Ook het patroon vindt ze erg mooi. Tussendoor was ik nog even op een ander quiltpatroon overgegaan, omdat dat makkelijker was om te quilten, maar dat vond ze minder mooi, en ik ook. En al is het eind nog niet in zicht, ik heb toch een beetje het idee, dat het opschiet.
Verder is de zin in blokken maken een beetje weg, natuurlijk ben ik met veel te veel dingen tegelijk bezig geweest, de laatste tijd... Maar de zin zal wel weer terugkomen, als er weer eens wat af is en ik door de bomen het bos weer kan zien. Ik ben ook gestopt met de Dear Jane, de spanning zoals bij de eerste kwam niet terug, de blokken zijn even opgeborgen, net als de Mystery Quilt.
Zondag zijn we bij kleindochter Kim gaan kijken, die sinds een paar maanden op paardrijles zit. Vol trots kwam ze op ons toegerend en we moesten mee langs de stallen, ze wist de namen van alle paarden en pony's al uit haar hoofd. Toen begon de les, wat leek ze, al is ze lang voor haar acht jaar, klein op die pony. Maar het ging prima en ze heeft zelfs een paar rondjes in galop gelopen.
Carly van zes, die ook graag op les wil, mocht deze keer een paard borstelen, wat ze ook heel leuk vond.
Ik kwam ook dit leuke animatie filmpje tegen, je moet er even voor gaan zitten, want het duurt wat langer. Dus neem er lekker een kop koffie bij. Het heet 'Oma's Quilt' en het is leuk deze oma Engels met een accent te horen praten, niet zoals zou moeten, Nederlands, maar wat is het? Frans, Russisch? Voor degenen die geen Engels kunnen verstaan, het gaat over een oma, die niet meer op zichzelf kan wonen en naar een bejaardentehuis wordt gebracht door haar dochter en kleindochter Emily. (Leuk, dat ze ook echt 'oma' genoemd wordt door Emily, met dezelfde uitspraak als de kleinkinderen van mijn schoonzus in Nieuw Zeeland oma tegen haar zeggen, maar dat terzijde). Oma kan niet wennen in het bejaardentehuis, waar de kleindochter nogal over inzit. In oma's oude huis staan de dozen met haar spullen nog en samen zoeken Emily en haar moeder alles uit, wat weg moet en wat bewaard moet blijven. Tot ze een doos met allemaal oude kleren tegenkomen en Emily voorstelt er een herinneringsquilt van te maken. Als hij klaar is rijden ze naar oma, die echter al met haar koffer klaar staat, want ze kan niet wennen en wil weer terug naar huis. Maar: als ze de quilt ziet en allerlei dingen herkent van haar man, kinderen en kleinkinderen, verandert ze van gedachten en besluit ze het nog eens te proberen. En het lukt, met die mooie herinneringsquilt, waardoor ze alles wat ze achter heeft gelaten, weer bij zich heeft. Wat een leuk filmpje! Geniet ervan! (klik hieronder)
http://www.nfb.ca/film/omas_quilt
Tot volgende keer,
Groetjes,
Cisca
Eindelijk een huisjesbericht. Er zijn nu negentien huisjes gebouwd, dit is de eerste week. Zondag had ik wat rode sashings geknipt, om te kijken hoe dat stond, en wonder boven wonder vind ik het wel mooi. Zo hoef ik niet een paar meter nieuwe stof te kopen, tenslotte weet ik nog niet of het een dorp of een stad gaat worden. Deze (dubbelbrede) stof had ik eens voor de achterkant van mijn Moda quilt gekocht, maar het was niet groot genoeg, dus ik heb toen een grotere lap gekocht, en kijk eens aan, nu komt deze lap van pas.
Één van mijn (weinige) goede voornemens van dit nieuwe jaar was het doorquilten van de duo penotti, de quilt die ik voor oudste zoon en schoondochter maak, en die maar niet af wil komen. En gelukkig, bijna elke middag ga ik netjes aan tafel zitten en quilt, quilt, quilt.... Inmiddels heb ik al een grote kloof in mijn duim, waar af en toe de naald weer heel gemeen in gaat, en die 's avonds zo fijn gaat kloppen. Maar het resultaat mag er zijn, al gaat het niet zo vlug als ik zou willen. Toen DIL1 vorige week op de koffie kwam, was ze er heel blij mee, ze had al stiekem gedacht dat het een levenslange ufo was geworden. Ook het patroon vindt ze erg mooi. Tussendoor was ik nog even op een ander quiltpatroon overgegaan, omdat dat makkelijker was om te quilten, maar dat vond ze minder mooi, en ik ook. En al is het eind nog niet in zicht, ik heb toch een beetje het idee, dat het opschiet.
Verder is de zin in blokken maken een beetje weg, natuurlijk ben ik met veel te veel dingen tegelijk bezig geweest, de laatste tijd... Maar de zin zal wel weer terugkomen, als er weer eens wat af is en ik door de bomen het bos weer kan zien. Ik ben ook gestopt met de Dear Jane, de spanning zoals bij de eerste kwam niet terug, de blokken zijn even opgeborgen, net als de Mystery Quilt.
Zondag zijn we bij kleindochter Kim gaan kijken, die sinds een paar maanden op paardrijles zit. Vol trots kwam ze op ons toegerend en we moesten mee langs de stallen, ze wist de namen van alle paarden en pony's al uit haar hoofd. Toen begon de les, wat leek ze, al is ze lang voor haar acht jaar, klein op die pony. Maar het ging prima en ze heeft zelfs een paar rondjes in galop gelopen.
Carly van zes, die ook graag op les wil, mocht deze keer een paard borstelen, wat ze ook heel leuk vond.
Ik kwam ook dit leuke animatie filmpje tegen, je moet er even voor gaan zitten, want het duurt wat langer. Dus neem er lekker een kop koffie bij. Het heet 'Oma's Quilt' en het is leuk deze oma Engels met een accent te horen praten, niet zoals zou moeten, Nederlands, maar wat is het? Frans, Russisch? Voor degenen die geen Engels kunnen verstaan, het gaat over een oma, die niet meer op zichzelf kan wonen en naar een bejaardentehuis wordt gebracht door haar dochter en kleindochter Emily. (Leuk, dat ze ook echt 'oma' genoemd wordt door Emily, met dezelfde uitspraak als de kleinkinderen van mijn schoonzus in Nieuw Zeeland oma tegen haar zeggen, maar dat terzijde). Oma kan niet wennen in het bejaardentehuis, waar de kleindochter nogal over inzit. In oma's oude huis staan de dozen met haar spullen nog en samen zoeken Emily en haar moeder alles uit, wat weg moet en wat bewaard moet blijven. Tot ze een doos met allemaal oude kleren tegenkomen en Emily voorstelt er een herinneringsquilt van te maken. Als hij klaar is rijden ze naar oma, die echter al met haar koffer klaar staat, want ze kan niet wennen en wil weer terug naar huis. Maar: als ze de quilt ziet en allerlei dingen herkent van haar man, kinderen en kleinkinderen, verandert ze van gedachten en besluit ze het nog eens te proberen. En het lukt, met die mooie herinneringsquilt, waardoor ze alles wat ze achter heeft gelaten, weer bij zich heeft. Wat een leuk filmpje! Geniet ervan! (klik hieronder)
http://www.nfb.ca/film/omas_quilt
Tot volgende keer,
Groetjes,
Cisca